Szilo – tam przechowywano Arkę Przymierza

Szilo to – można tak powiedzieć – pierwsza stolica Izraela po wkroczeniu do Kanaanu.
Nie stolica polityczna, gospodarcza, czy administracyjna.
W dawnym Izraelu, tam gdzie była Arka Przymierza, gdzie składano ofiary Bogu było serce tego ludu.
No przynajmniej na początku. Później postawiali sobie trochę tych świątyń i ołtarzy poza Jerozolimą.
W Szilo dokonali Izraelici podziału ziemi na poszczególne plemiona, tam rozbili Namiot Spotkania i zostawili Arkę Przymierza na dłużej.

 

Namiot Spotkania, to taka przenośna wersja świątyni, zbudowana jeszcze na pustyni, pod okiem Mojżesza.

 

mapa-szilo

 

 

Na długo wcześniej nim pojawili się tam Izraelici, od XVIII do XVI wieku była tam osada otoczona murem. Być może było to samodzielne miasto, a może jedynie osada przy świątyni.
Została ona zburzona na kilka wieków przed tym nim Jozue wprowadził plemiona izraelskie do Kanaanu i to dopiero oni ponownie ożywili to miejsce.

 

 

Jozuego 18, 1- 6 do 19,51 „Cała społeczność Izraelitów zgromadziła się w Szilo i wzniesiono tam Namiot Spotkania. Kraj cały był już im poddany. Pozostało jeszcze wśród Izraelitów siedem pokoleń, które nie otrzymały swego dziedzictwa. Rzekł więc Jozue do tych Izraelitów: Jak długo będziecie zwlekać z objęciem w posiadanie kraju, który dał wam Pan, Bóg waszych ojców? Wybierzcie jednak po trzech mężów z każdego pokolenia, chcę ich wysłać, aby przeszli przez kraj i opisali go mając na względzie [przydzielenie] im dziedzictwa, po czym powrócą do mnie. Podzielą oni kraj na siedem części. Juda pozostanie na swoim dziale na południu, a dom Józefa na swoim dziale północnym. Wy zaś podzielicie kraj na siedem części i opiszecie go, a następnie przyniesiecie do mnie, abym mógł rzucić los dla was wobec Pana, Boga naszego. (…)To są dziedzictwa, które przydzielili losem kapłan Eleazar, Jozue, syn Nuna i naczelnicy rodów plemion synów izraelskich w Szilo przed Panem u wejścia do Namiotu Zgromadzenia. W ten sposób dokończyli podziału ziemi.

 

 

W Szilo zamieszkał Eleazar arcykapłan, to tam Izraelici podejmowali ważne decyzje na przykład  o wojnie, gdy rozniosła się  plotka, że część ich braci uprawia bałwochwalstwo.

 

 

I usłyszeli Izraelici wiadomość: Oto potomkowie Rubena, potomkowie Gada i połowa pokolenia Manassesa zbudowali ołtarz naprzeciw ziemi Kanaan w okolicy Jordanu, na brzegu Izraelitów.  Usłyszeli tę wiadomość Izraelici i cała społeczność Izraelitów zebrała się w Szilo, aby wyruszyć przeciw nim na wojnę.  Izraelici wysłali do potomków Rubena, potomków Gada i połowy pokolenia Manassesa, do ziemi Gilead, Pinchasa, syna kapłana Eleazara,” Jozuego 22,11-13

 

 

Postawili swoją przenośną świątynie – Namiot Spotkania.
Długo trwał spór w którym miejscu stała świątynia.

 

Szilo, to wzgórze.

 

Szczyt jest na pewno najbardziej reprezentacyjnym punktem okolicy, jednak jest tam mało miejsca. No i badacze się podzielili gdzie należy szukać śladów namiotu. Część uważała, że w ruinach na południe od szczytu, część w tych na północ a trzecia frakcja na czubku tellu.
Kopali i spierali się czyja racja najmojsza, chociaż zwyczajna logika wykluczała szczyt, to pomysłodawca tej lokalizacji najgłośniej krzyczał a jako że jest znany wbrew logice mu przyklaskiwano.
W lipcu ubiegłego roku podano do wiadomości, że odnaleziona w południowej części wzgórza ślady pasujące do palików z jakich miał być zbudowany Namiot Spotkania.
Stał on tam sobie prawie 400lat do dnia, w którym kapłan Heli spadł z krzesła.
Ten starzec miał dobry powód, by upaść.

 

 

„Wyruszył tedy Izrael na wojnę z Filistyńczykami i stanęli obozem koło Eben-Haezer, Filistyńczycy zaś założyli obóz pod Afek. Filistyńczycy ustawili się w szyku bojowym naprzeciw Izraela, a gdy walka rozgorzała, Izrael został pobity przez Filistyńczyków, którzy zabili na polu bitwy około czterech tysięcy mężów. A gdy lud przyszedł do obozu, rzekli starsi izraelscy: Dlaczego Pan dopuścił dziś do naszej porażki od Filistyńczyków? Sprowadźmy z Sylo do siebie Skrzynię Przymierza Pańskiego, niech wejdzie między nas i wybawi nas z ręki naszych nieprzyjaciół. Posłał więc lud do Sylo, i sprowadzili stamtąd Skrzynię Przymierza Pana Zastępów, siedzącego na tronie między cherubami. A obaj synowie Heliego, Chofni i Pinechas, towarzyszyli Skrzyni Przymierza Bożego. (…) A gdy Filistyńczycy natarli, Izrael został pobity; wszyscy uciekli do swoich namiotów. Była to bardzo wielka klęska, gdyż z Izraela padło trzydzieści tysięcy pieszych.
Także Skrzynia Boża została wzięta, zginęli też obaj synowie Heliego, Chofni i Pinechas. A pewien Beniaminita wyrwał się z szyku bojowego i przybył tego samego dnia do Sylo, mając szaty rozdarte i kurz na głowie. Gdy tam dotarł, Heli właśnie siedział na krześle przy drodze, wypatrując, gdyż serce jego trwożyło się o Skrzynię Bożą. A gdy ten mąż wszedł do miasta, aby oznajmić tę wieść, w całym mieście rozległ się krzyk. Heli usłyszał ten głośny krzyk i zapytał: Cóż to za zgiełk? A mąż ten śpiesznie przybiegł i oznajmił Heliemu tę wieść. Heli miał wtedy dziewięćdziesiąt osiem lat. Na oczach miał bielmo i nie mógł widzieć. I rzekł ten mąż do Heliego: Przychodzę z pola walki. Dzisiaj zbiegłem z placu boju. A on na to: Co się stało, mój synu? A zwiastun odpowiadając, rzekł: Pierzchnął Izrael przed Filistyńczykami, wielką też lud poniósł klęskę. Także obaj twoi synowie, Chofni i Pinechas, zginęli, a Skrzynia Boża została wzięta. A gdy on wspomniał o Skrzyni Bożej, Heli spadł z krzesła na wznak obok bramy, złamał kark i umarł, gdyż był to mąż stary i ociężały. Przez czterdzieści lat był sędzią w Izraelu.” 1 Samuela 4,1-18

 

 

 

 

Szilo

Szilo

 

 

Szilo zostało zniszczone, czego ślady odkopano. Był to rok 1050 p.n.e.
Arka Przymierza była siedem miesięcy w rękach Filistynów. Nie przyniosła im szczęścia ani bogactwa. W końcu odesłali ją Izraelowi do Bet Szemesz.

 

 

Naczynia w jednym z budynków spalonych podczas najazdu Filistynów. Źródło

Naczynia w jednym z budynków spalonych podczas najazdu Filistynów.
Źródło

 

 

Znanym mieszkańcem Szilo przed jego zniszczeniem, według zapisu w Biblii był prorok Samuel.
O ile on ocalał, to Szilo leżało w gruzach przez kolejne stulecia o czym mówi Jeremiasz w VII w p.n.e.

 

Kiedy wrócili tam ludzie nie wiemy.
Na pewno,  w okresie rzymskim i bizantyjskim tam mieszkali, bo odnaleziono między innymi kościoły, już trzy, piękne mozaiki z tego okresu. Budowali je z tego co mieli pod ręką ale nie tylko.

 

 

Jedna z mozajek z Szilo Źródło

Mozaika z Szilo
Źródło

 

 

W ścianę jednego z murów wstawili obrobiony kamień, który mógł być wcześniej ołtarzem. Wywołał on małą sensacją i uruchomił gdybologię wśród badaczy i dziennikarzy.
Nie wiadomo skąd budowniczowie z IV w n.e. ten kamień przytaszczyli.
Jest dość mały jak na ołtarz, bo to ledwo 60 cm, na 60 cm, na 40 cm.
Nie do końca jest pewne czym on był, może ołtarzem a może nie.
Nie wiadomo kiedy go obrobiono. Mógł to być XII w p.n.e, mógł VI w p.n.e. a może i później.
Gdybologia orzekła, że był to ołtarz i to z Szilo. Zdecydowała, że tam uprawiano bałwochwalstwo, po zabraniu z tego miejsca Arki i Namiotu.
Kiedy miało być to bałwochwalstwo ja się pytam, bo do zburzenia w 1050 go nie było?
Do czasów Jeremiasza również nie, bo by coś o tym któryś prorok pisnął.

 

Po zniszczeniu przez Filistynów w XI w p.n.e. nigdy już nie  odzyskało świetności ani znaczenia jakie miało w epoce Sędziów.

 

Dzisiaj miejsce gdzie było starożytne Szilo nosi nazwę Khirbet Seilun.

 

Beata

 

Artykuł o dołkach i lokalizacji namiotu z Israel Hayom (ang)

Ciekawy artykuł o Szilo w Biblical Archaeology Review (ang)

 

 


Podobał Ci się artykuł?
Zostaw komentarz, polub go na Facebooku.
Uważasz, że może się komuś przydać prześlij go dalej.
Chcesz być informowany o nowych wpisach na Podkopie subskrybuj go na maila (w bocznej kolumnie strony).


 

4 komentarze

  • henryka 4 maja, 2017 at 15:13

    Ciekawi mnie jak mogło wyglądać praktycznie to ” rzucanie losów”, jest o tym kilkakrotnie w ST, chociażby w pięknie przez Ciebie opisanej historii Estery i Święta Purim ?

    • Podkop 15 maja, 2017 at 05:12

      Jest też wspomniane w Dziejach Apostolskich przy wyborze Macieja. Można to uduchowić a można podjeść pragmatycznie. Dla mnie było to coś jak nasz orzełek czy reszka lub wyciąganie najkrótszego patyczka z pęku gdy nie wiemy co robić i brak nam pomysłu co jest najlepsze.
      Tak jak np. Przysłów 16,33 „Losem potrząsa się w zanadrzu, lecz jego rozstrzygnięcie zależy od Pana”.

    • Michał 8 lipca, 2017 at 12:47

      Zobacz: Urim i Tummim noszone przez arcykapłana w pektorale. Były to losy służące do odnajdywania woli Bożej w ST.

Komentarze trzymające się tematyki artykułów na Podkopie są publikowane niezależnie od tego, czy są pozytywne czy negatywne. Te zawierające wulgaryzmy, hejterskie, spamujące linkami niezwiązanymi z komentowaną treścią, nie są publikowane. Obrażanie innych komentujących, osoby wymienione w artykule lub mnie, autora Podkopu, zaowocuje blokadą konta.

Zostaw komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Translate »