Uszebti to małe figurki przedstawiające ludzi, najczęściej to minimumie. Większość jest mała kilkucentymetrowa ale trafiają się też, zwłaszcza te pochodzące z okresu Nowego Państwa, mierzące do kilkudziesięciu centymetrów.
Były zrobione z gliny, wosku, drewna, czasem brązu ale najczęściej fajansu. Towarzyszyły umarłym Egipcjanom w ich grobach praktycznie od zawsze.
Uszebti, szabti , szawabti – tak bywały nazywane. Słowa te można przetłumaczyć jako „odpowiadający”.
Figurka ożywała w zaświatach po wypowiedzeniu pewnej formuły i stawiała się, by wykonać prace zamiast swojego właściciela.
Mówiła „Oto jestem!” – i była gotowa do pracy.
Po co Egipcjanie zabierali do grobów te figurki?
Egipcjanie wierzyli w życie pozagrobowe.
Gdy ich ciała leżały w grobie – oby wiecznie, bo tak pragnęli, ich duchowa część mogła prowadzić nowe życie na Polach Jaru, czyli takim dziwnym egipskim raju.
Napisałam dziwnym, bo w tym raju każdy musiał pracować by zapewnić sobie pożywienie. Można powiedzieć, że w egipskim życiu po śmierci wszyscy stawali się równi i zostawali… rolnikami.
Uprawa ziemi, nawadnianie, polowanie, gotowanie – tak, bo jeść trzeba było i tam, to dość męczące zajęcia, zwłaszcza dla arystokratów i króla. Nie bardzo im się podobała perspektywa wiecznego pracowania w pocie czoła, własnymi rękoma.
Trzeba było znaleźć wyjście z tej kłopotliwej sytuacji.
Najlepszym rozwiązaniem było by zabrać w zaświaty niewolników, którzy wykonają bez szemrania wszystkie męczące i nudne zajęcia.
Początkowo zabierano w zaświaty dwie figurki, później kilka ale już taki Echnaton żyjący w XIV w p.n.e. miał ich kilkaset w grobie.
Te maleńkie figurki – uszebti są czasem wykonane z ogromną dbałością o szczegóły. Takie małe dopieszczone cacka. Mają własne trumienki, czasem są schowane po kilka w zdobionych skrzynkach.
Źródło
Bywają też takie mniej staranne, by nie powiedzieć toporne. Wszystko zależało od czasu, w którym powstały i osoby, która zleciła ich wykonanie dla siebie.
Bywały czasem podobizną zmarłego – miały go w końcu reprezentować w zaświatach, były trochę takimi małymi awatarami zmarłego. W rękach trzymały motyki, worek – to co jest potrzebne do pracy w polu.
Znikają z grobów pod koniec panowania Ptolemeuszy w Egipcie. Ostatnimi władcami z tej dynastii byli Kleopatra i jej mały syn Cezarion. Tak to ta od romansowania z Cezarem i Markiem Antoniuszem.
Jest ich dużo, są praktycznie w każdym muzeum mającym coś z kolekcji egipskiej.
Pod tymi linkami znajdziecie kilka takich kolekcji uszebti:
Brooklyn Museum,
British Museum
Metropolitan Museum
Nie były to jedyne figurki jakie znajduje się w egipskich grobowcach cdn.
Beata
Podobał Ci się artykuł?
Zostaw komentarz, polub go na Facebooku.
Uważasz, że może się komuś przydać prześlij go dalej.
Chcesz być informowany o nowych wpisach na Podkopie subskrybuj go na maila (w bocznej kolumnie strony).
