Alabastron – flakon na pachnidło

Czytając Biblię natrafiamy na opisy nie tylko miejsc ale i przedmiotów, nawet takich codziennego użytku. Dla ludzi żyjących dwa tysiąclecia temu nie były one tajemnicze a ich nazwy nie wydawały się nieco dziwaczne. Dzisiejszy czytelnik Biblii może mieć problem z ich lokalizacją czy wyobrażeniem sobie kształtu.

 

Taki flakon z pachnidłem, który jest bohaterem jednej ze scen z życia Jezusa, opisanej w Nowym Testamencie jak wyglądał ?

 

 

 

„Jeden z faryzeuszów zaprosił Go do siebie na posiłek. Wszedł więc do domu faryzeusza i zajął miejsce za stołem. A oto kobieta, która prowadziła w mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że jest gościem w domu faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowy olejku, i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, płacząc, zaczęła łzami oblewać Jego nogi i włosami swej głowy je wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem. „

 

 

 

Ta historia jest opisana aż w trzech Ewangeliach, bo poza zacytowaną wyżej z Łukasza 7,36-38 znajdziecie ją jeszcze u Marka 14,3 i Mateusza 26,7.

 

 

Wspomniany tu alabastrowy flakon to alabastron – naczyńko do przechowywania pachnideł.

 

 

Zwykle alabastrony zgodnie z nazwą, były robione z alabastru, ale modne były także szklane, a bywały i gliniane.
Podstawowy kształt to coś jak bardzo wydłużona kropla z kryzą na cieńszym końcu – tym z otworem do wlewania pachnidła.
Narodził się alabastron jako flakon na pachnidło – jak wszystkie wykopane ślady wskazują – w Egipcie na przełomie 2 i 1 tys. p.n.e. W szóstym wieku przed nasza erą naczynie było już popularne od Egiptu, przez Syrię po Mezopotamię, Grecję. Później znajdujemy je u Etrusków i w Rzymie.
Zwykle flakon był nieduży i miał koło 10 cm wysokości. Bywały oczywiście wahania na plus i minus z jego długością.

 

Z czasem alabastron zyskał nieco urozmaicenia kształtu np. w Egipcie były bardzo smukłe, w Grecji powstały dwa jego typy.

Pierwszy – typ koryncki – był nieco większy i bardziej bulwiasty, często z uchem ułatwiającym trzymanie czy może bardzie będącym jednak ozdobą flakonu.

Drugi – typ attycki – mniejszy i smuklejszy.

 

 

starozytne-flakony-na-perfumy

Alabastrony z MetMuseum. Pierwszy z alabastru z 4/5w p.n.e. Drugi etruska terakota z 7/6 w p.n.e. Trzeci to greckie szkło z 2/1 w p.n.e.

 

 

 

Teraz wyobrażając sobie tę scenę pozostaje dobrać materiał, z którego flakonik był wykonany (alabaster, szkło, ceramika) i zastanowić skąd brano owe nardowe pachnidło 😉

 

 

Nie wspomniałam o tym kiedy ten kształt flakonu wyszedł z użycia całkiem świadomie.
Nie wyszedł.
Podobne naczynka spotkacie i dzisiaj. Przykładem niech będzie J´adore Diora – mamy tu butelkę będącą kolejnym wcieleniem alabastronu, podobnie jak w wielu innych dzisiejszych perfumach

 

W TYM linku znajdziecie alabastry ze zbiorów British Museum.

 

 

Beata

 

 

Brak komentarzy

Komentarze trzymające się tematyki artykułów na Podkopie są publikowane niezależnie od tego, czy są pozytywne czy negatywne. Te zawierające wulgaryzmy, hejterskie, spamujące linkami niezwiązanymi z komentowaną treścią, nie są publikowane. Obrażanie innych komentujących, osoby wymienione w artykule lub mnie, autora Podkopu, zaowocuje blokadą konta.

Zostaw komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Translate »