Dzban Samarytanki
Samarytanka z Ewangelii Jana przyszła w środku dnia do studni, by zaczerpnąć wody. Przyniosła ze sobą odpowiednie do tego naczynie – dzban. Tak jest ono nazywane w tłumaczeniach Biblii, a w grece nosiło nazwę hydria – ὑδρία.
Samarytanka z Ewangelii Jana przyszła w środku dnia do studni, by zaczerpnąć wody. Przyniosła ze sobą odpowiednie do tego naczynie – dzban. Tak jest ono nazywane w tłumaczeniach Biblii, a w grece nosiło nazwę hydria – ὑδρία.
Rok, w którym urodził się Jezus i wyznacza naszą rachubę czasu, dzielącą dzieje, na te przed narodzeniem Jezusa i te po nich, obliczył w połowie lat dwudziestych szóstego wieku Dionizjusz Mały (Dionysius Exiguus — pod takim łacińskim imieniem znajdziesz go w literaturze). Z jego obliczeń wynikało, że rok narodzenia Jezusa będący zarazem 1 rokiem nowej rachuby to 753 rok od…
Czarny Obelisk należy do sztandarowych zabytków archeologii biblijnej. Zdobi kolekcję obelisków w British Museum i tam możesz go zobaczyć. Jak sama nazwa wskazuje, obelisk jest czarny. Kolor nadaje mu skała wapienna, z której go wykuto. Ma niecałe 2 metry wysokości i 45 cm szerokości. To nie wiele w porównaniu z obeliskami egipskimi. Asyryjskie obeliski to w zasadzie propagandowe słupy ogłoszeniowe…
Sennacheryb został władcą Asyrii, chociaż jego ojciec Sargon II raczej nie planował takiej przyszłości dla niego. Wszystko wskazuje, że miał pozostać zarządcą i urzędnikiem. Co się stało z braćmi Sennacheryba, nie wiadomo. Gdy w 705 roku p.n.e. umiera Sargon II, władze nad krajem obejmuje nie bardzo znany poddanym i niebudzący ich strachu, który jak się zdaje, w rozumieniu asyryjskich władców…
Gat — miasto rodzinne Goliata zagościło w lipcu w prasie i wiadomościach oraz na facebooku. Zastanawiałam się skąd nagłe zainteresowanie tymi wykopaliskami i olśniło mnie – mamy sezon ogórkowy! Wakacyjne newsy mają to do siebie, że można upiec dwie pieczenie na jednym ogniu, pisząc o jakimś wydarzeniu, miejscu, znalezisku. Z jednej strony można nim zainteresować szerszy krąg osób, ubarwiając nieco…
Religia Kanaanu to ostatnia część „abc” tego regionu. Cykl ma na celu zbudowanie solidnej podstawy wiedzy o Kanaanie, do której łatwiej będzie dodawać dalsze informacje, fakty, miejsca. Podchodziłam do tego tekstu jak przysłowiowy pies do jeża. Działo się tak, ponieważ wiedziałam, że nie da się ugryźć tematu pogańskich bogów Kanaanu bez połączenia ich z Biblią.
Awaris to jedno z tych miejsc, gdzie badając starożytność pojawiają się problemy z dostrzeżeniem tego, co wykopaliska odkrywają przed oczami badaczy. Utrudnia to z góry przyjęta przez wielu archeologów i historyków teza. W tym wypadku dotyka to wydarzeń związanych z Biblią i historią pobytu Izraelitów w kraju faraonów.
Niewola babilońska to jeden z najważniejszych okresów, które ukształtowały judaizm i zmieniły na zawsze losy Izraelitów. Po wejściu do Kanaanu Izrael przeszedł dość długi okres, gdy formalnie nie był jednym organizmem państwowym, nie miał króla, centralnego ośrodka kultu. W tym czasie przywódcami czy raczej pewnego rodzaju autorytetami byli sędziowie.
Behistun lub Bisotun – jak jest nazywane to miejsce, leży mniej więcej w połowie drogi między Teheranem i Bagdadem, na ziemiach dzisiejszego Iranu. Kiedyś ziemie te były sercem starożytnej Persji. Gdy ziemiami tymi władali wielcy królowie Medii i Persji biegł tędy szlak łączący Babilon, Suzę i Ekbatane – dawną stolicę Medów. Dzisiaj na jej gruzach wznosi się Hamadan.
Przełom VII i VI wieku p.n.e. będzie bohaterem tego artykułu. Historię można badać na dwa sposoby. Pierwszy to skupienie się na jakimś miejscu i prześledzeniu jego dziejów od początku istnienia po czasy nam współczesne. Drugi sposób to wybranie jakiegoś momentu dziejów — wieku, okresu, roku i przeglądnięcie mapy świata sprawdzając, co też wtedy działo się na ziemi.
Dwa tygodnie temu Podkopowi stuknęło 5 lat. Z tej okazji przedstawiam wam moje 5 naj z archeologii biblijnej. Znalazło się w tym zestawieniu miejsce, które chciałabym dokładnie oglądnąć, miejsce, którego lokalizację chciałabym odnaleźć, machiny, które chciałabym odtworzyć i pewna jaskinia, do której chcę zajrzeć.
Mezopotamia to ziemia leżąca nad brzegami Tygrysu i Eufratu, między nimi oraz ich dorzecza. Na wschodzie graniczy z majestatycznymi górami Zagros, na zachodzie z Pustynią Syryjską i pasmem gór Taurus, na południowym wschodzie z Zatoką Perską. Dzisiejsza linia brzegowa Zatoki jest przesunięta wiele kilometrów na południe w stosunku do tej jaką znali starożytni. Mezopotamia na północy opiera się o ziemie…