Pektorał Tutanchamona i tajemnicze szkło

Imię Tutanchamona jest kojarzone ze skarbem jaki odnaleziono w jego grobowcu, tajemnicami, klątwami.
Taka kariera młodego w chwili śmierci – miał około 20 lat, schorowanego faraona o małym znaczeniu dla dziejów Egiptu, zaczęła się w chwili, gdy Howard Carter, w listopadzie 1922 roku odkrył jego grobowiec.
To co on i jego ekipa zobaczyli w środku spowodowało przysłowiowy opad szczęki.
Bogactwo, w jakie wyposażono młodego króla idącego w zaświaty zaskoczyło wszystkich. Ludzie większości kultur i czasów mają ogromną słabość do złota. Za duża koncentracja owego metalu w jednym miejscu potrafi im odebrać zdrowy rozsądek i trzeźwą ocenę sytuacji. Tym razem informacje o tym co odkryto wywołały tutanchamonomanię trwającą do dzisiaj.

Pojawiła się też legenda o klątwie faraona, która to miała zabijać odkrywców grobu.
Jak to z tego typu opowieściami bywa, żyją one swoim własnym życiem i nie pytają o fakty na przykład o datę śmierci głównego winowajcy naruszającego spokój faraona, czyli Cartera. Zmarł on dopiero 17 lat po wejściu do grobowca.

Najbardziej znanym przedmiotem jaki znalazł się w wyposażeniu grobowca jest bez wątpienia złota maska. Piękna, perfekcyjna w wykonaniu, proporcjach, estetyce – przynajmniej dla mnie.
Jednak to nie ona jest zagadką, dziwnym lub wręcz tajemniczym elementem, który złożono wraz z Tutenchamonem do grobu.

Tajemnic i znaków zapytania jednak nie brakuje w związku z tym faraonem i wyposażeniem jego grobowca.

O pięknym żelaznym sztylecie pisałam wam w artykule Co łączy faraona Tutanchamona i meteoryty 

Dzisiaj przedstawiam wam kolejny tajemniczy element, być może ponownie o kosmicznym rodowodzie a jest nim pektorał Tutenchamona.

Pektorał to pokaźnych rozmiarów naszyjnik/napierśnik. Zwykle ma on symbolizować władzę, jaką posiada nosząca go osoba.

Od starożytności nosili je kapłani i władcy.
Biblia mówi o pektorale Aarona chociażby w 28 rozdziale księgi Wyjścia. Dzisiaj pektorały są nadal w użyciu. Są nimi ogromne krzyże czasem zawierające relikwie, noszone przez biskupów czy kardynałów.

Pektorał Tutanchamona z żółtym skarabeuszem zawiera w sobie tajemnicę a jest nią materiał, z którego wykonano owada.

Nie jest to zwykły szlachetny kamień a szkło.
Nie byle jakie jednak szkło a libijskie szkło pustynne. Znajdziecie je na pustyni libijskiej a dokładniej tam gdzie łączy się Libia z Egiptem – między Gilf el-Kebir a Oazą Siwa. Obydwie nazwy mogą się wam kojarzyć z kolejnymi zagadkami.
Pierwsze miejsce zobaczycie w pięknym filmie „Angielski pacjent”. Możecie w nim podziwiać płaskowyż a jest to to miejsce gdzie odnaleziono sławne petroglify z żyrafami.
Oaza jest znana osobom, które fascynuje Aleksander Wielki.
Na tym morzu piachu, na środku ogromnej pustyni żyli kiedyś ludzie i pasły się żyrafy oraz wiele innych zwierzaków lubiących skubać zielone rośliny.

Jeżeli kiedyś znajdziecie się między tymi dwoma pustynnymi miejscówkami patrzcie uważnie pod nogi.
Być może znajdziecie większe i mniejsze żółtawe kawałki szkła. To praktycznie czysta krzemionka a to jedyne miejsce jej występowania na świecie.
Z tego właśnie szkła wykonano skarabeusza zdobiącego pektorał Tutenchamona.

Wyprawa w te miejsca nawet dzisiaj stanowi wyzwanie logistyczne i wymaga wytrzymałego organizmu.
Ciekawe jak docierały po nie wyprawy w starożytności?

Wszystko pięknie pozostaje jednak pytanie:
co robią kawałki tak czystego szkła na pustyni do tego nie skupione na jakiejś tam małej powierzchni, ale walające się w promieniu kilkudziesięciu kilometrów?

Nie wiadomo jakie jest pochodzenie libijskiego szkła pustynnego. Obecnie przeważa teoria o jego kosmicznym rodowodzie. Ogromny meteoryt miał uderzyć w ziemię powodując podniesienie temperatury do oczekiwanych 1800 C i stopić pustynny piasek. Znaleziono nawet spory krater na granicy Libii i Egiptu. Nie wyjaśnia on jednak dużego rozproszenia i rozdrobnienia szkła libijskiego.
Jedna z teorii mówi o wydarzeniu podobnym do tunguskiego, gdy ogromny obiekt pochodzenia kosmicznego spala się w atmosferze a do ziemi dociera jedynie fala ognia.
Prawda jest jednak taka, że nie ma odpowiedzi kiedy ani w jaki sposób owe szklane kawałki walające się po pustyni powstały.

Tutanchamon pewnie nie znał odpowiedzi na te pytania za to szkło z pustyni libijskiej fascynowało go  podobnie jak nas i stąd żółty skarabeusz w pektorale.

Hm… a może znał odpowiedź? 😉
Jak myślicie?

Beata